Vanuit de fantasie onvoorbereid op een groot podium te gaan staan voor veel publiek besluit B. een grote zaal te boeken en zoveel mogelijk mensen uit te nodigen. Vanaf het begin van deze fantasie ontstaat er bij B. een immens imaginair gevoel van schaamte. Het laatste wat hij wil is natuurlijk dat de toeschouwer ontevreden naar huis moet.

In Mockingbird onderzoekt B. aan de hand van zijn eigen infantiele interpretatie van de flowtechniek wat schaamte voor hem betekent. Door te balanceren op de grens tussen oprechte schaamte en schaamteloosheid tracht hij verbinding te maken met het publiek.