Bart Vincent is terug! De zanger, gitarist en songwriter die van 1998 tot 2008 één van de twee spilfiguren was van de Gentse formatie Thou, gaat nu door het leven als Vincent Starwaver.

Met zijn vorige groep nam hij vijf gesmaakte langspelers op, waarvan twee met producer John Parish (zie ook PJ Harvey en eels). Put Us In Tune verscheen zelfs in de VS op het platenlabel van Dave Sardy en kreeg zowaar een viersterrenreview van de Amerikaanse muzieksite Allmusic. Bovendien mocht Thou figureren op festivals als Rock Werchter en Pukkelpop.

Na de teloorgang van zijn band stelde Bart zich jarenlang ten dienste van andere artiesten. Als producer was hij betrokken bij platen van Kris Dane, Kapitan Korsakov en Wardrobe; als geluidsmixer ging hij de hort op met onder anderen The Van Jets en Melanie de Biasio. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Bart Vincent bleef songs schrijven en nam, onder de naam Vincent Starwaver, uiteindelijk de lp Goodnight Honeybun op. Zijn comeback werd echter gefnuikt door de COVID-pandemie. De plaat kreeg dus nooit een officiële release, al wordt ze nu alsnog uitgebracht als tweeluik met het gloednieuwe Godspeed.

In wezen is Vincent Starwaver een soloproject, maar de zanger geeft wel toe dat de muzikanten die op beide lp’s te horen zijn zeker invloed hebben gehad op de uitwerking van de nummers. De bandleden zijn dan ook niet de eerste de besten: bassist Alan Gevaert (dEUS), drummer Steve Slingeneyer (One Man Party, ex-Soulwax) en gitarist Serge Hertoge (Sundahl, Lize Accoe). Samen met de laatstgenoemde schreef Bart Vincent ook de arrangementen voor Echo Collective, het strijkkwartet dat op Godspeed prominent aanwezig is. Live zal de line-up worden aangevuld met Linard Van den Bossche (L.I.N.A.R.D.) op keys & gitaar.

Het gezelschap gaf zijn allereerste optreden op een koude zondag in maart 2021, in de werkruimte van de Gentse garagist Pierre Total. Voor dit concert, dat werd gestreamd via het internet en nog steeds te bekijken valt op YouTube, kreeg het niet alleen assistentie van de strijkers van Echo Collective, maar ook van keyboardspeler Pascal Paulus (bààn, Melanie De Biasio, Paulson), die later aan verscheidene tracks op Godspeed zijn medewerking zou verlenen.

Vincent Starwaver staat voor melodieuze indiepop die verrassende wendingen niet schuwt. Tijdens de komende live-optredens zullen de zachte passages vermoedelijk nog zachter en de harde passages nog harder klinken. Zelf heeft Bart Vincent zijn muziek weleens omschreven als ‘croonerpunk’, zowel een verwijzing naar zijn doe-het-zelf-mentaliteit als naar Frank Sinatra, die de titel van de eerste Starwaverplaat inspireerde. ’Sinatra was, zeker tijdens het hoogtepunt van zijn carrière, soms wekenlang van huis. Als één van zijn concerten op de radio werd uitgezonden, wenste hij zijn dochter via die weg altijd welterusten met ‘Goodnight Honeybun’. Ik vond dat wel bij mijn nummers passen’, vertelt Bart.

Met zijn voorganger heeft Godspeed alvast enkele thema’s gemeen. De ‘sad songs’ op beide lp’s vormen de neerslag van een rouwproces. Ze gaan over gedwongen afscheid nemen, over een gemis dat als een bijtend zuur je hart aanvreet, over een vorm van eenzaamheid die als een blok graniet op je schouders drukt. Hoe ga je om met leegte en afstand, met machteloosheid en verscheurdheid? Naar Godspeed te oordelen, heeft Bart Vincent tussen opener ‘Everything Falls Apart’ en afsluiter ‘Learn to Say Goodbye’ een mentale reis afgelegd. Hoop is nu niet langer een onbereikbare bestemming.

De nieuwe langspeler bevat ook twee buitenbeentjes: ‘Heartless’ is een uitgesponnen compositie met neoklassieke invloeden waarin Vincent Starwaver experimenteert met een vrije songstructuur. ‘Jesus Alone’ is dan weer de bewerking van een Nick Cave-song uit Skeleton Tree. ‘Cave is als een verre oom die altijd langs de zijlijn van mijn leven is

meegelopen’, legt Bart Vincent uit. ‘De wanhoopskreet in dat nummer greep mij meteen aan’.

Goodnight Honeybun en Godspeed verschijnen allebei in eigen beheer (op Starwaver Records), zijn elk op verschillende tijdstippen tot stand gekomen en zijn los van elkaar verkrijgbaar. Maar tegelijk horen ze samen, in die zin zelfs dat de hoes van de ene vinylplaat in de andere schuift. ‘Waarom ik in deze tijden van streaming nog zo gek ben fysieke platen uit te brengen? Het is simpel’, zegt Bart Vincent. ‘Ik stel vast dat ik gewoon niet anders kan’.

Dirk Steenhaut