Syrië, officieel de ‘Socialistische Arabische Republiek Syrië’, blijft sinds de burgeroorlog die in 2011 uitbrak, een brandhaard in de internationale actualiteit. Hierdoor ontstaat bij velen de behoefte om de diepere historische wortels en het rijke verleden van het land beter te begrijpen. Met deze dagcursus willen we hieraan tegemoet komen.

We verkennen Syrië als kruispunt van culturen, vaak in de schaduw van innovatieve buren of als deel van machtige rijken als Mesopotamië, Griekenland, Rome en Byzantium.

Met de komst van de islam wordt Syrië voor het eerst (en misschien laatst) zelf een wereldmacht: vanuit Damascus heersen de Umayyaden (661–750) over een rijk dat zich uitstrekt van Spanje tot aan de Indusvallei. Daarna verliest Syrië zijn centrale rol en wordt het inzet van strijd tussen opvolgende islamitische dynastieën (Abassiden, Fatimiden, Ayyubiden, Mamlukken, Ottomanen).

In de 19de eeuw begint Syrië voorzichtig zijn eigen koers te bepalen, ondanks de interne diversiteit en Europese inmenging. Het Franse mandaat na WO I en het bewind van de familie al-Assad na WO II zorgen voor tijdelijke stabiliteit — maar die blijkt niet blijvend te zijn …

Tip: lees ook dit artikel van onze partner Mo*: In Syrië vervagen gewapende grenzen