‘Het leven ploetert voort. Met een ongeziene snelheid. Vandaag dinsdag. Morgen woensdag. Overmorgen donderdag. Het stopt nooit. En mijn haar is nog vettig ook!’

Elke generatie heeft afwijkende perfomers die niet in een hokje te plaatsen zijn. En van wie je niet weet wat je met ze moet aanvangen. Piet De Praitere is zo iemand: een fabuleuze verteller met een absurde stijl – onvoorspelbaar en gracieus: ‘Volgens recent onderzoek blijft planeet Aarde nog 1,75 miljard jaar leefbaar. Niet meer of niet minder. Net genoeg om eens lekker uit te slapen.’

De Milfmagneet staat bol van dit soort paradijselijke woordenassociaties. Piet De Praitere mag dan een oude zak zijn, momenteel beleeft hij duidelijk zijn tweede jeugd. Het is heel goed mogelijk dat zijn werk in verafgelegen zonnestelsels als een religie wordt beschouwd. ‘Wie zal me troosten, als ik er niet meer ben?’ vraagt hij zich af, niet geheel ten onrechte.