In De dag die komt gebeurt het onvermijdelijke.
Een vrouw vertelt over haar leven, over haar geliefde.
Zij is op de plek waar ze nooit mocht zijn, hij is stervende en zij zal voor hem zorgen.
Een verhaal over
loslaten, afscheid nemen
iemand die er nu nog is maar straks voor eeuwig verdwijnt
een zoektocht naar waarheid
passionele liefde en verlangen
en bovenal over het onuitgesprokene.
Wat gebeurt er als je met je geliefden nooit hebt gepraat over datgene waar
iedereen op een bepaald moment mee wordt geconfronteerd, het sterven.
“Je moet aandachtig luisteren naar je lichaam, zegt hij vaak. Die dag op weg naar de
waterlelies, hoor ik mijn lichaam luid en duidelijk. Mijn lichaam schreeuwt.
Ik voel me springlevend. Ik ruik en ik zie en ik hoor alles.”
uit De dag die komt
Tekst: Peter Terrin
Spel: Elise Bundervoet
Regie: Walter Janssens
Scenografie: Kris Van Oudenhove
Muziek: Sander De Keere
Kostuums: Ine Braeckman