Wordt vervangen door:

Debat – uitdagingen op het vlak van internationale artistieke samenwerking

Bij de voorbereiding van Histoire du théâtre(s) II stootte NTGent op grenzen: 3 Congolese artiesten kregen niet de nodige visa, waardoor we ons genoodzaakt zagen de voorstelling uit te stellen. Omdat we vaststellen dat dit geen alleenstaand geval is, organiseren we een debat omtrent de moeilijkheden die internationale artistieke samenwerking met zich meebrengt. Het debat vindt plaats op 21 februari om 18.00 in de Minardschouwburg – de voorziene premièreavond van Histoire(s) du théâtre II. Met artistiek directeur van NTGent Milo Rau, choreograaf/ danser/ regisseur Faustin Linyekula en Vlaams minister van Cultuur Sven Gatz.

Lees hier de open brief die verschillende culturele huizen publiceerden.

Danser, choreograaf en theaterregisseur Faustin Linyekula behandelt in zijn werk postkoloniale kwesties, geïnspireerd door een wrede erfenis van decennia vol oorlog, terreur, angst en een ineenstortende economie in zijn vaderland Congo. Sinds de jaren 1990 reizen zijn dans- en theatervoorstellingen de wereld rond, waarbij ze artistieke referenties uit Europese, Afrikaanse en Amerikaanse kunsttradities met elkaar confronteren en vermengen. In 2006 stichtte hij in Kisangani de Studios Kabako.

Histoire(s) du Théâtre II (werktitel) combineert het persoonlijke verhaal van Faustin Linyekula met de geschiedenis van de hedendaagse Afrikaanse dans. Faustin werd geboren in 1974, toen in Kinshasa de beroemde ‘Rumble in the Jungle‘ plaatsvond, de legendarische bokswedstrijd tussen Muhammad Ali en George Foreman. Dit evenement werd wereldwijd uitgezonden en werd begeleid door een kunsten cultuurfestival, met live concerten van onder anderen James Brown, Miriam Makeba en B.B. King. In dezelfde periode, na politiek onafhankelijk te zijn geworden, zochten Afrikaanse landen hun eigen identiteit. Ironisch genoeg leidde dit soms tot culturele statements naar Europese voorbeelden – zoals de oprichting van een ‘nationaal ballet’. Ook in Zaïre – of Congo – werd zo’n ballet opgericht. Doel was om dansers uit verschillende regio’s met verschillende stijlen en tradities samen te brengen en te verenigen in één groot nationaal ballet. De kolonisatie werd als het ware gevolgd door zelfkolonisatie. Het onderwerp komt aan bod in een boek van Alphonse Tiérou getiteld Dooplé/Loi eternelle de la danse africaine (1992). Dat biedt een overzicht van de danstradities en -bewegingen in Afrika en vormt een van de inspiratiebronnen voor deze voorstelling.

De voorstelling van Linyekula is tevens de tweede episode in een nieuwe reeks producties gecureerd door Milo Rau, een reeks die begin mei 2018 startte met Milo Rau’s La Reprise voor het Brusselse Kunstenfestivaldesarts. De titel Histoire(s) du Théâtre verwijst naar een reeks die in de jaren 1980 en 1990 werd gemaakt door de Franse filmregisseur Jean-Luc Godard: Histoire(s) du Cinéma. Dit was een reflectie op sleutelmomenten in de filmgeschiedenis: hoe het maken van films zich in de 20ste eeuw ontwikkelde en interageerde met de politiek en de maatschappij in het algemeen. In elke aflevering van Histoire(s) du Théâtre worden deze vragen toegespitst op theater en dans, en op een zeer persoonlijke manier beantwoord door regisseurs en choreografen uit verschillende landen en met zeer verschillende achtergronden.

Meertalige voorstelling met Nederlandse en Engelse boventitels