Maaike Cafmeyer, Mathias Sercu, Lien De Graeve en Tom Ternest maken zich op voor een partijtje verbaal boksen.

Wanneer een elfjarig jongetje een ander met een stok twee tanden uit de mond slaat én daarbij geen berouw toont, moeten de volwassenen praten. Dat vinden de ouders van het slachtoffer. Dus komen de twee koppels samen om de dingen uit te praten en op een beschaafde manier te zoeken naar oplossingen. Een formaliteit. Ze zijn immers ruimdenkende, fatsoenlijke mensen. Politiek correct ook. En verstandig.

De glazen worden voller en weer leger en de gezelligheid slaat gauw om. Wanneer de situatie volledig escaleert, lijkt beschaving ver te zoeken en wordt de menselijkheid wel erg stevig gerelativeerd.

Messcherpe dialogen en vuistharde humor zorgen voor een komedie waarin kleine, menselijke drama’s uitlopen in hilarische, bitterzoete taferelen.
Uiteraard gespeeld in een specifiek gekozen West-Vlaams dialect.