We konden het ons niet voorstellen: geen hypotheken, geen sjaals breien, geen zwembaden, geen vlinderslag en geen honing meer in glas bewaard. Dat er geen dieren meer opgezet werden, geen wolkenkrabbers meer gebouwd, geen zelfmoord meer en geen wiskunde.

Er zou niet meer gepraat worden over vroeger, over wat zou kunnen. Er zouden geen opsommingen meer zijn, geen woorden. We konden het ons niet voorstellen. Het zou nooit zover komen. Wij zouden er wel iets op vinden. Een wereld zonder ons.

“Het beeld van de buitenwereld die die binnenwereld ontmoet is niet alleen zeer mooi, het is ook een poëtische samenvatting van het oeuvre van Ontroerend Goed zelf, dat altijd geprobeerd heeft verschillende realiteiten in elkaar te laten schuiven, fictie en realiteit van elkaar te laten doordringen”

theaterkrant.nl, Evelyne Coussens ***