Minardschouwburg: het gebouw

Architect Minard ontwierp een klassiek 19e-eeuws lijsttheater met liervormige zaal. De gevel kreeg invloeden van de Italiaanse renaissancearchitectuur. Aanvankelijk lag het ‘parterre’ op de eerste verdieping en was de zaal toegan- kelijk via een zijdeur of een tweede toegang in de Korianderstraat. Op de plek van de huidige entree was er een café – een cultureel subsidiebeleid bestond toen nog niet; de inkomsten moesten dus van elders komen. Dat veranderde in 1905 toen architect Jules Pascal Ledoux de schouwburg verbouwde. Het parterre zakte tot het straatniveau en de hoofd- ingang kwam in het midden van de voorgevel.

Twintig jaar later verbouwden de architecten-aannemers Aubin en Serck de schouwburg opnieuw. Er kwam een balkon op de eerste verdieping, een plek om ‘te zien en gezien te worden’.

Met de komst van theatermakers Henri Van Daele en later Romain Deconinck werd de Minardschouwburg het Gentse volkstheater bij uitstek.

Daarna werden er geen fundamentele werken meer uitgevoerd, waardoor er verval dreigde. In 1988 kocht de Stad Gent de schouwburg. Ze sloot die echter onmiddellijk uit veiligheidsoverwegingen. Het architectenduo Luc D’hooghe en Rose Werckx renoveerde de Minard tot een speelruimte voor hedendaags en vernieuwend theater, zonder afbreuk te doen aan de historische geest van de schouwburg.

Theaterzaal van de Minard. (Minard, Gent)

Doorsnede van de Minard-schouwburg (Minard, Gent)