Minard vzw – de huidige exploitant van de schouwburg
Naar het einde toe van de jaren ’80 was de Minard dermate in verval dat de schouwburg op last van de brandweer moest gesloten worden. In 1988, en enigszins onder druk van de publieke opinie – besloot de Stad Gent om het volledige gebouw te kopen van de privé-eigenaar, de Coöperatieve Minard (reeds eigenaar sinds het begin van de 20ste eeuw, en eveneens eigenaar van de belendende panden).
Vrij snel volgde er een aanvraag ter klassering van het gebouw als monument; het klasseringsbesluit werd in 1989 goedgekeurd. De Stad Gent plande meteen een ‘bescheiden’ renovatie, welke door problemen met de funderingen van het gebouw resulteerde in een zeer grondige restauratie, met afbraak en nieuwbouw van het grootste deel van het gebouw. Enkel de gevel en de prachtige ‘bonbonnière’, de oude schouwburg à l’italienne, werden samen met de entreepartij en een rijkelijk gedecoreerde Spiegelfoyer behouden. De nieuwbouw werd dusdanig aangepakt, dat er achter de oude zaal een nieuwe, uiterst moderne podiumzaal verrees, uitgerust met de beste technieken.
De Stad Gent – eigenaar van het gebouw – had tegen eind 1994 niet alleen de Minardschouwburg van verder verval gered, maar er in één moeite een moderne podiumzaal van gemaakt, klaar voor gebruik door een breed spectrum van podiumgenres.
Maar voor de exploitatie van een dergelijke schouwburg waren op dat moment geen centen meer. Dus deed de Stad beroep op de expertise en het engagement van een aantal Gentse cultuurhuizen. De Stad was bereid een vaste uitbatingssom ter beschikking te stellen; de programmatie-invulling moest vanuit het culturele veld zelf komen.
Kunstencentrum Vooruit, NTGent en de Blauwe Maandagcompagnie (later Toneelhuis Antwerpen geworden, en in deze Gentse constructie vervangen door Nieuwpoort / Victoria- Campo), dienden zich aan als partners. De nieuwe Minard vzw was geboren, en de basis werd gelegd voor een nieuwe en vrij unieke exploitatiestructuur, die tot op vandaag voortduurt.
Alle afspraken tussen de Stad Gent en Minard vzw staan gestipuleerd in de Concessie-Overeenkomst (dd. 1994, en vernieuwd in 2014).
Minard vzw krijgt van de Stad de schouwburg ter beschikking en krijgt onder andere de opdracht mee om die optimaal te onderhouden.
Minard vzw krijgt niet de opdracht om een eigen programmatielijn op te starten (zoals een cultureel centrum dat doet), maar wel om zaal , infrastructuur en personeel ter beschikking te stellen van (in de eerste plaats) Gentse organisatoren van podiumactiviteiten, zowel de professionele als de organisatoren van amateurkunsten .
De Stad Gent stelt daartoe een flink budget ter beschikking: 440.000 € per jaar. Dat moet dienen om de volledige exploitatiekosten en een deel van het onderhoud mee te betalen. Deze stadssubsidie zorgt er meteen voor dat een organisator tegen een zeer lage kost gebruik kan maken van de faciliteiten, maw een laagdrempelige instapkost. Dat zorgt ervoor dat de organisatoren zich minder financieel geremd voelen om initiatief te nemen en hun activiteit aan het Gentse publiek te tonen.
Dit is een vrij unieke vorm van subsidiëring : noch de artiesten en de gezelschappen worden gesubsidieerd (daar zijn andere kanalen voor), maar de organisatoren, die daardoor een potentieel grote kost sterk zien verminderen.
En om geen ruzie te maken bepaalt de betreffende Concessie eveneens welke cultuurgenres er precies van de Minardschouwburg gebruik kunnen maken: het Gentse volkstheater (uiteraard, gezien de traditie), de niet professionele Gentse cultuurverenigingen, maar voornamelijk de professionele organisatoren van theater, dans, pop, jazz, klassiek, debat,… het hele brede gamma.
En wat is dan het voordeel voor Vooruit, NTGent en Campo, vraag je je af? Zij engageerden zich toch als bestuurder van de vzw Minard? Uiteraard kunnen ze als Gentse culturele organisator ook beroep doen op de schouwburg, met haar zeer goede infrastructuur en heel speciale sfeer. En voor de rest : een vorm van maatschappelijk engagement door – via het mee besturen van de vzw Minard – ervoor te zorgen dat er een belangrijke artistieke en culturele plek in de stad blijft bestaan.
Begin 2016 kreeg Minard vzw er nog een bijkomende opdracht bij van de Stad Gent : er werd aan Minard gevraagd om het Gentse Zalenoverleg te organiseren. Dat overleg moet ervoor zorgen dat alle Gentse ( structureel- of projectmatig gesubsidieerde) podiumgezelschappen die niet over eigen infrastructuur beschikken, een locatie ter beschikking krijgen om hun creaties aan het lokale publiek te tonen. Aangezien Gent niet over een cultureel centrum beschikt, was het de laatste jaren voor veel gezelschappen vaak vergeefs zoeken naar een geschikte plek om zich te tonen. De Minardschouwburg kon en kan een groot deel van die vraag opvangen, maar er bleek nood te zijn aan meer. Er kwam bijgevolg een overeenkomst met de andere Gentse zalen ( Vooruit, NTGent, Campo, Kopergietry,…), die elk enkele dagen ter beschikking stellen van de collega’s. En dat vergt overleg , maar dat lijkt in deze stad mooi te lukken.